Duotest Mercedes-Benz SLK

 

Het Automeisje kreeg van Stern Auto BV Ede de kans de nieuwste SLK af te zetten tegen mijn eigen trouwe (oude) vierwieler: de eerste SLK uit het rijtje.
Uiterlijke verschillen zijn zo op het eerste gezicht al te zien natuurlijk. Ik ben vooral benieuwd naar het verschil in rijgedrag. Wil ik straks mijn oude R170 nog wel instappen of ben ik verpest door de nieuweling? Wat heeft 14 jaar verschil in tijd met Mercedes gedaan?

Wat vergelijken we nou eigenlijk met elkaar? Hieronder worden de twee broertjes even voorgesteld:

SLK 230 kompressor SLK 200 BE
Bouwjaar: 1998 Bouwjaar: 2012
193 pk (ooit) 184 pk
Topsnelheid (km/u) 231 Topsnelheid (km/u) 240
Verkrijgbaar vanaf € 6.500 (bron: Marktplaats) Verkrijgbaar vanaf € 47.900

Al is er een groot leeftijdsverschil tussen de twee, er zijn meer overeenkomsten dan de vier wielen, twee deuren en een claxon. Beiden roadsters lusten benzine, beschikken over een automaat, en hebben een redelijk vermogen.
Oké, de nieuweling is wat frisser & fruitiger en beschikt dus over (iets) meer power. Desalniettemin durf ik beide wagens ‘sportief’ te noemen. De 200 motor lijkt kleiner maar omdat deze veel nieuwer is, weegt hij zeker op tegen mijn 230 kompressor. Sterker nog, de sportstand op de ‘’new kid’’ zorgt er zowaar voor dat je in je stoel wordt gedrukt bij het optrekken. Daarentegen vraag ik me af wat de sportknop in mijn SLK nou eigenlijk doet (volgens mij is hij al met pensioen).
Kortom: bij het stoplicht is de 200 eerder weg en niet bij te houden voor de 230.

Wat mij verder opvalt aan het rijgedrag van beide heren is het schakelgat van de automaat. Ik dacht eerst dat het aan mijn ‘oudje’ lag dat ik soms een boterham kan smeren voordat we voorruitgeblazen worden maar ook de nieuwe heeft hier trekjes van. Uiteraard in mindere mate maar toch mis ik de souplesse. Ook met de timing van het terugschakelen. De sportstand versterkt dit gevoel zelfs een beetje.
Daarnaast moet ik wel toegeven dat het bochtenwerk niet te vergelijken is. Waar je met mijn SLK kruipend door de chicanes heen moet vanwege een ‘’pas op zwenkt uit’’ kont, vliegt de nieuweling er speels doorheen zonder problemen. Ook stuurt hij beduidend lichter, met één pinkie aan het wiel! Wat een verbetering; het is een echte bochtenridder geworden whoehoe!

Alhoewel je zeker nog kunt zien dat het familie is, zijn de uiterlijke verschillen groot. De ronde vormen (and proud of it!) van het oude model zijn in die 14 jaar flink bijgeschaafd tot strakke lijnen; met name de vierkante neus. Sprake van een facelift is er dus zeker! Al met al heeft hij een indrukwekkender voorkomen gekregen: dubbele uitlaatpijpen, multifunctioneel sportstuurtje, navigatie aan boord, LED-verlichting..
Overeenkomsten zijn het elektrisch bedienbare cabriodakje, lederen stoelen met stoelverwarming en het eeuwige ruimtegebrek in de auto (ik noem het: knus).

Om nog maar niet te spreken over de opties op het nieuwe model: ECO start/stop functie, airco, adaptieve lichten, voetgangersprotectiesysteem, parkeerassistentie, airscarf (jaloersmakend!), panorama variodak en media interface. Een hele mond vol dus. Tsja, de techniek heeft niet stilgestaan.
Ik heb geen assistenten en moet het doen met mijn eigen rijvaardigheid en inzicht. Luxe opties zoals bovenstaand kende men toen nog niet, we waren net van het houten wiel af, al ben ik erg content met het geluk dat ik mijn billen kan opwarmen tijdens het rijden!

Tuurlijk wordt je verpest door in de nieuweling te stappen: Ik zou het wel weten als ik moest kiezen! Hij is zuiniger, mooier, sneller en luxer uitgevoerd. Alleen moet ik dan toch echt een andere werkgever gaan zoeken. En jarenlang alleen maar cornflakes eten als ontbijt, lunch en diner. Het prijsverschil is enorm. En daarom blijf ik erbij: voor het geld van het oude model heb je toch écht veel auto.

Ohja, vergeet ik bijna de belangrijkste overeenkomst: Allebei weten ze een glimlach op m’n gezicht te toveren..

0 Comments