Automeisje Geraldine (26) en haar neef Bo (20) doen mee met Oranje Trophy 2014. Een rit van New York naar Rio de Janeiro in 80 dagen! In totaal doorkruisen ze 14 landen en leggen ze ruim 25.000 km af!
De Oranje Trophy is een bonte verzameling mensen die een gezamenlijke passie delen: het avontuur. Deze passie wordt gekoppeld aan het grootste sportevenement ter wereld: het Wereldkampioenschap Voetbal in Brazilië waar we ‘ons’ Oranje supporten. Oranje Trophy is géén race. Het is een extreme test voor de deelnemers en hun voertuigen.
- Moedig van je om als dame deel te nemen aan deze extreme test. Wat heeft je hiertoe gezet?
Ik ben inmiddels twee jaar afgestudeerd en fulltime aan het werk. Het idee van settelen, een huis kopen, gebonden zijn aan één plaats, geeft me de kriebels. Er is nog zoveel te zien op de wereld en er is nu niets wat me thuis houdt. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en aan mijn werkgever (Ferrymaatschappij Stena Line) gevraagd of ik 3,5 maand verlof kon krijgen en de rest is geschiedenis.
Overigens denk ik dat iedereen, zowel vrouw als man, die een beetje avontuurlijk is ingesteld aan de Oranje Trophy kan deelnemen. Er zijn alleen heel weinig mensen die dat ook daadwerkelijk doen. Maar dromen blijven dromen als je er niets mee doet!
- Achter elke succesvolle vrouw staat een sterke man (in dit geval neef Bo). Hoe is dit team gevormd?
Ik ben in 2011 voor het eerst met de organisatie van de Oranje Trophy in gesprek gegaan over de editie 2012 ‘Rondje Noordkaap’. Deze tocht ging in 6 weken via het EK Voetbal in Polen en Oekraïne naar de Noordkaap en vervolgens naar de Olympische Spelen in Londen. Het plan lag klaar, echter ben ik kort daarna bij Stena Line aan de slag gegaan en omdat we varen naar Engeland kon ik vanwege de drukte in die periode geen vrij krijgen. Het plan ging in de koelkast.
Toen werd het juli 2012 en de Oranje Trophy karavaan kwam met onze ferry terug naar Nederland. De ontlading, de mooie verhalen en het enthousiasme waarmee de deelnemers terug kwamen was geweldig. Toen had ik zo’n spijt dat ik niet mee was gegaan. Op dat moment besefte ik: Als ze in 2014 naar Rio gaan, dan ga ik mee! Een half jaar later heb ik contact gezocht met Ralph, één van de drijvende krachten achter de Oranje Trophy. Ik zei: “Ik wil mee. Ik weet nog niet hoe of met wie, maar dat komt wel goed.” Hij zei: Dan ga je toch met de motor?! Maar ja, geen motor, geen motorrijbewijs, en alleen… Dat zag ik niet zitten.
Ik dacht: Wie is er in mijn omgeving gek genoeg om dit avontuur aan te gaan? Er bleken verschillende mensen oren te hebben naar zo’n reis, maar wie A zegt moet ook B zeggen en daadwerkelijk 3,5 maand weg kunnen. Ik belde Bo en zei: “Ik stuur je zo een filmpje, kijk ernaar, denk erover na en bel me terug.” Een half uur later belde hij: “Ger, dit is wel echt super dik!”
We zijn gaan praten bij de Oranje Trophy en toen we terug reden vanuit Amsterdam naar het Westland kwam het overbekende liedje ‘Rio de Janeiro’ van Peter Allen op de radio. We keken elkaar aan, schoten in de lach en zeiden: “Ok, dit moet een teken zijn!”
De video die ik Bo stuurde zie je hier:
- Vertel, wat is het geheime wapen; Met wat voor een wagen trekken jullie ten strijde?
Het belangrijkste onderdeel van Team van der Voort is een 38 jaar oude Opel Ascona A, bouwjaar 1975. Ze is puntgaaf, rijdt als een zonnetje en trekt door haar unieke verschijning overal de aandacht.
- Hoe en/of waarom is de keuze gevallen op een Opel Ascona?
We zijn heel open de zoektocht naar een auto ingegaan. De eisen waren vrij duidelijk: degelijk, onverwoestbaar, klaar voor 25.000 km avontuur en genoeg ruimte voor 2 helden en hun overlevingspakket! En dus zijn we op zoek gegaan naar een autodealer die in de Oranje Trophy hetzelfde avontuur zag als wij. Van Nierop bedrijfswagens in Monster was het eerste bedrijf waar we op een zaterdagochtend binnenliepen. Gewapend met de Oranje Trophy teaser video en ons verhaal dachten we: “We zien het wel.” De familie van Nierop is al tientallen jaren bevriend met onze familie en toen we ons voorstelden, kwamen de herinneringen meteen naar boven. Ook zij vonden het een geweldig avontuur en kwamen vrij snel met een volledig uitgeruste Mitsubishi Pajero uit 1994 naar voren. Toen ze echter hoorden dat alle auto’s oranje moesten zijn, hadden ze nog wel een andere suggestie. Op het dak van het kantoor in de bedrijfshal stond de Opel Ascona te prijken. Ze stond al 3 jaar op het dak, ooit gekocht uit liefhebberij.
Bo was direct enthousiast, ik had nog wel even mijn bedenkingen. Inmiddels ben ik helemaal om. De Ascona is in uitstekende staat. Met veel liefde en zorg gerestaureerd en ze rijdt heerlijk!
- Hoe ziet je voorbereiding eruit? (mentaal, fysiek, financieel etc.)
We hebben in april 2013 de knoop doorgehakt. De eerste stappen waren het opzetten van een website, Facebook pagina, Twitter account en het maken van begrotingen en budgetten. Omdat we zonder voertuig de hele onderneming wel konden vergeten, was de volgende stap het vinden van een auto en daarna het werven van sponsoren.
Het betekent een drukte van jewelste want ik heb een fulltime baan en Bo werkt onregelmatige tijden, dus dat betekent goed plannen en zoveel mogelijk vrije uren besteden aan de voorbereidingen. Eén keer per maand hebben we een deelnemersmeeting met alle andere Oranje Trophy rijders en op die momenten realiseer je je des te meer wat een bijzonder avontuur het is. In onze omgeving leeft het enorm en we vertellen dan ook dagelijks over wat de Oranje Trophy inhoudt en hoe het in z’n werk gaat. Dat begint zijn vruchten af te werpen want de eerste grote sponsoren zijn binnen en ook hebben we een samenwerking opgezet met een goed doel, de Stichting Big Brothers Big Sisters of Rotterdam. Deze stichting koppelt (vooraf gescreende) volwassenen aan kinderen in de leeftijd van 5-18 jaar die om uiteenlopende reden opgroeien in moeilijke omstandigheden. De Oranje Trophy genereert zoveel media aandacht die we graag inzetten om de naamsbekendheid van deze stichting te vergroten.
- Ruim 25.000 kilometers afleggen met een oldtimer.. lef of hoogmoed?
Lef. We hebben de kans om met deze auto de Oranje Trophy te rijden met beide handen aangegrepen. Niet de meest voor de hand liggende optie, het brengt risico met zich mee, risico’s die je met een jongere auto minder zult hebben. Maar ach… Zonder geluk vaart niemand wel toch? Bovendien zijn we niet vies van een beetje avontuur! En ja, dingen kunnen stuk gaan, maar dat kan met een auto van 10 jaar oud ook.
Het rijden met een auto als deze geeft de reis wel een extra dimensie. De Ascona is een echte blikvanger, zoveel oude auto’s zien we niet meer in het dagelijks leven. Anderzijds is de auto niet groot, wat betekent dat we heel beperkt zijn in de spullen die we mee kunnen nemen, ook qua gewicht. Maar we bekijken het positief! Een auto van 38 jaar oud is slechts voorzien van het hoognodige om te rijden, weinig extra’s, weinig elektronica… En dat heeft één groot voordeel: er is minder wat kapot kan gaan.
- Hoe zit het met de fans? Hoe wordt er gereageerd op het feit dat je als vrouw zijnde deelneemt aan een evenement als deze?
Ik krijg zóveel positieve reacties! Allereerst is 3,5 maand reizen te gek, heel veel mensen dromen daarvan en de manier waarop we die reis gaan maken is natuurlijk extra bijzonder. Ik zeg altijd: “Jij kunt ook mee! Er zijn nog steeds een paar plaatsen voor deelnemers. En als je avontuurlijk genoeg bent ingesteld, dan is er niemand die je tegenhoudt!” Een reis als deze is zeker niet alleen voorbehouden aan mannen. Ja, ik ben wel geïnteresseerd in auto’s, misschien iets meer dan de gemiddelde vrouw, maar dat is zeker geen voorwaarde om mee te kunnen rijden met de Oranje Trophy. Ik denk dat het voornamelijk belangrijk is dat je niet terugdeinst voor een beetje avontuur en dat je autorijden leuk vindt. De tocht is 25.000 km, dat is meer dan de gemiddelde Nederlander per jaar rijdt, en dat in 80 dagen. Dat zal aanpoten worden, maar ik zou het voor geen goud willen missen! Ik ben overigens niet de enige vrouw die meerijdt hoor, maar we zijn wel in de minderheid haha…
- Ben jij ervan overtuigd dat je als dame even goed presteert als de mannen?
Laten we voorop stellen dat de Oranje Trophy geen wedstrijd is. Het gaat er niet om wie als eerste Brazilië bereikt. The journey is more important than the destination. Het maakt hierbij geen verschil of je een man of vrouw bent. Een man heeft misschien meer technische kennis voor wat betreft de auto, maar dat gaat in ons geval ook niet helemaal op haha… Het vele autorijden zou je misschien op termijn op kunnen breken, maar ik rij zelf in het dagelijks leven soms ook 1500 km per week, dus daar maak ik me niet zo druk om.
- Verwacht je nog typische vrouwenproblemen tegen te komen onderweg?
Vrouwenproblemen haha… Wat zijn typische vrouwenproblemen? Er wordt regelmatig gegrapt dat ik geen föhn of krultang mee kan nemen… Maar als dat het ergste is? Het zal misschien hier en daar best eens oppassen worden, blond, blauwe ogen, dat zien ze graag in Midden- en Zuid-Amerika. Maar met een beetje gezond verstand kom je een heel eind, en ik ga in Nederland ook niet midden in de nacht alleen over straat.
Er is maar één ding waar ik tegenop zie en dat zijn de koude douches onderweg. Al is het nog zo warm buiten, ik vind het echt verschrikkelijk om mijn haar te moeten wassen met koud water. Maarja, daar is weinig aan te doen. Koud is koud, en het zal vast wel een keer gaan wennen haha… Bang dat er iets met de auto gaat zijn, ben ik eigenlijk niet. Problemen zijn er om op te lossen, hoe we dat doen, zien we op dat moment wel. Verder denk ik dat het een aaneenschakeling van mooie momenten gaat worden.
- Hoe diep zit de liefde voor auto’s bij jou?
Die ‘liefde’ zit behoorlijk diep. Ik zou me geen leven zonder auto kunnen voorstellen. Een auto staat voor mij synoniem aan vrijheid. Mijn vrienden wonen letterlijk door het hele land. Van Eindhoven tot Groningen en van Amsterdam tot Arnhem, ik ben praktisch elk weekend onderweg. Ik heb heel lang in een Peugeot 206 cc gereden, een pittige en snelle cabrio en op een ochtend in juli 2012 liep ik de deur uit om naar m’n werk te gaan. Auto weg. Gestolen. Ik was zó boos en ook verdrietig. Nooit meer iets van gehoord. Ik ben ruim vier maanden op zoek geweest naar een waardige vervanger, heb veel auto’s geprobeerd en rijd nu in een Ford Fiesta uit 2011. Ik vind een goede auto belangrijk, om praktische redenen, het is veiliger, maar ook omdat 20.000 km per jaar in een ‘koekblik’ rijden nu eenmaal niet zo leuk is. Het rijden van de Oranje Trophy past bij mij, door het hele stuk te rijden, in plaats van te vliegen, kom je op plaatsen die je anders nooit zou hebben gezien. Dat is toch te gek?!
- Wat hoop je uit deze ervaring te kunnen halen voor jezelf?
Het reizen brengt je ervaringen en herinneringen voor het leven. Het ontdekken van de wereld, nieuwe mensen ontmoeten en dat met een groep mensen die allemaal net zo gek zijn op het avontuur. Ik denk dat reizen je ook wijsheid brengt. Het klinkt misschien zwaar, maar doordat je meer van de wereld ziet, krijg je toch een ander, eerlijker beeld van die landen, steden, mensen en bijbehorende culturen. Aan het einde van de reis kan het twee kanten op gaan; het brengt een beetje rust, het settelen en op één plaats blijven is prima, OF ik raak zó verslaafd aan het reizen dat ik nooit meer anders wil… We gaan het zien!
- Met welk levensmotto/lijfspreuk ga je deze journey tegemoet?
Leef je droom. Het ontdekken van de wereld is een droom en de enige die deze dromen waar kan maken ben je zelf. Van thuisblijven word je niet wijzer of rijker, dus ga op zoek naar het avontuur.
www.facebook.com/teamvandervoort
instagram: @oranjetrophy en @geraldinevdv
Het Interview op RTV Rijnmond
SOCIALS