Spiegelen. Een bezigheid waar wij dames misschien wel 1/3 van ons leven aan toewijden. Als je haar maar goed zit, nietwaar? Echter, in de auto laat de mate van spiegelen nog wel eens wat te wensen over. Hoe kan het, dat we meer tijd besteden aan het observeren van onze dooie haarpunten in de spiegel dan aan de gevaren van de dode hoek zelf? Tijdens mijn rijlessen werd er al op gehamerd dat spiegelen van groot belang is tijdens het rijden. Als een soort ‘hoofd-schouders-knie-en-teen’ herhaalden we eindeloos het kijken in de spiegels voordat er een verrichting werd gemaakt. Een blik in de achteruitkijkspiegel, eentje opzij en tot slot over je schouder. Die laatste wordt nog wel eens vergeten. Maar dit gebied heet niet voor niets de dode hoek.
Laatst overkwam me dit maar liefst twee keer in één rit. Waar ik deze twijfelachtige eer aan te danken had, twee opties. Het zou kunnen dat deze automobilisten even wilden checken of ik wakker was en daarmee mijn reactievermogen op de proef stellen. Of het was gewoon mijn domme geluk dat ik twee bestuurders trof die onoplettend waren, te lui om even snel over die schouder te gluren. Terwijl de auto op de rechter rijbaan naast mij zonder te kijken naar links ging, flitst mijn korte leventje en die van mijn Mini Cooper binnen een milliseconde door mijn hoofd, schatte ik de ruimte tussen mij en de vangrail in en bedacht ik wat ik vanavond eigenlijk zou koken. Met klotsende oksels ram ik net als een kandidaat uit ‘Levenslang met dwang’ welgeteld 7 keer op de claxon.
Dan kun je vervolgens twee verschillende reacties verwachten. Type 1 zal verontschuldigend zijn handen in de lucht steken en als een goudvis in een tank ‘s-o-r-r-y’ proberen te playbacken richting jou. Stiekem ben je hier blij mee maar kan je het toch niet laten flink ‘nee’ met je hoofd te schudden als een teleurgestelde ouder. En iedereen weet dat teleurstelling nog erger is dan boosheid, dus deze moet gewoon wel binnenkomen bij de schuldige partij. Punt gemaakt. Maar dan heb je ook nog bestuurders zoals type 2, die strak voor zich uit blijven kijken alsof ze zogenaamd geen idee hebben dat ze jou zojuist bijna van de weg afgedrukt hebben. Dat maakt mij persoonlijk altijd nog bozer, het negeren van je fout. Ik doe dan ook alle moeite om je dit wel even duidelijk te maken, met handgebaren en een specifieke vinger en zo, wanneer het gevaar is geweken en ik je met mijn ‘you just got passed by a girl‘ sticker voorbij vlieg.
Voor wie er nog nieuwsgierig is naar de sekse van deze wegpiraten; het ging om een man en een vrouw. We kunnen de eeuwen oude discussie dus achterwegen laten deze keer. Voor ieder geldt: check, check, dubbelcheck.
SOCIALS