Het is alweer even geleden dat ik enthousiast werd van een Toyota. De laatste keer dat dit merk een glimlach van oor tot oor op mijn gezicht toverde was mijn kennismaking met de GT86. Maar nu is er een (ver)nieuw(d) performance paardje met noemenswaardige motorisatie (3.0 VVT-i) en pk’s (340): de GR Supra. Waar jij nu misschien aan Tokyo Drift denkt, word ik meteen herinnerd aan de BMW Z4. Ik kan er in deze rijtest niet omheen mensen; de vergelijking moet gewoon gemaakt worden. Maar de grote vraag aan het einde van dit artikel is: wat zou ik liever willen rijden?
Een legende keert terug. Doorontwikkeld en gefinetuned door Toyota Gazoo Racing om zo de optimale rijbeleving te creëren voor zowel op de weg als het circuit. Grappig feitje: kleinzoon Akio Toyoda heeft ‘low profile‘ heel wat rondjes geracet over o.a. de Nürburgring om zo de prestaties tot in detail te optimaliseren. Hij wilde niet dat de anderen hem anders zouden behandelen en dus opereerde hij als testdriver onder een alias. Alles voor het merk, wat zijn opa in 1937 oprichtte. Dit wist je vast ook nog niet: de S-badge van de nieuwe Supra is gebaseerd op de listige S-bocht de Wehrseifen, op de Nordschleife. Een mooie referentie naar zijn ‘tweede thuis’.
De roots van de Supra gaan 40 jaar terug; gebaseerd op de iconische Toyota 2000GT. Toch hebben de verschillende generaties van de Supra een gemene deler: een voorin geplaatste zescilinder lijnmotor én achterwielaandrijving. Dat is precies waar ik op gevallen ben toen ik mijn (oude) Z4 roadster kocht. Daarover gesproken; nog meer zaken die deze twee gemeen hebben zijn de grote spoorbreedte, onoverzichtelijk lange motorkap en het absente kontje. Daarnaast deelt de Supra zijn techniek met de nieuwe BMW Z4 M40i – of andersom. De motor, transmissie en chassis zijn afkomstig van de Duitse roadster. Waarom? Simpelweg om de reden dat een geheel eigen sportwagen bouwen op uniek platform te kostbaar is voor de oplagen die er geproduceerd worden.
Dat gezegd hebbende, volgt nu de hamvraag. Waar zou ìk voor gaan als ik vrije keuze had tussen deze twee brothers from another mother? Voor het bekende Duitse interieur hoef ik het niet te laten. Wanneer je instapt in de cockpit van de Japanner, is het een complete mindf*ck. Alsof je curryworst proeft, wanneer je sushi eet. Het interieur (incl. infotainment) is volledig te identificeren als BMW – met uitzondering van kleine afwijkende details zoals de digitale tellers, de deurpanelen en het stuurwiel. Net zo premium dus. Wat maakt dan, los van de looks, wél het verschil? Het zit hem in die kleine ‘tweaks’ die Gazoo Racing heeft gedaan. Toyota heeft de afstemming van het onderstel, de transmissie en de motor geheel in eigen hand gehouden. De Supra is met zijn 0-100 km/u sprint in 4,3 seconden zelfs 0,2 seconde sneller dan de Z4 – dat is een beetje valsspelen want de Z4 weegt ook zo’n 50 kilo zwaarder.
De prijzen zijn van beide kandidaten niet mals, dus dat argument even daargelaten. Onderhuids en van binnen zijn ze dus nagenoeg gelijkwaardig, enkel het design is een groot verschil. En daar heeft Toyota me toch echt te pakken. Want als ex-berijder van een Z4 (E86) kan ik me niet helemaal vinden in het nieuwe design van mijn favoriet. Ik mis dan toch het Bangle-design en neig meer naar de ronde, wulpse vormen van de Supra. Daar komt bij dat de Japanner een zeldzamere verschijning is in het straatbeeld en dat vind ik een plus. De Supra is net wat speelser; wat minder gepolijst in vergelijking met de Duitser. Hiermee kun en mag je net iets buiten de lijntjes kleuren terwijl ze dat bij BMW niet toestaan. Kun je je hierin vinden? Ik ben benieuwd voor welk merk jij zou kiezen, laat het me weten in een reactie!
Consumentenadviesprijs: € 84.495,- // Fotografie: Tim Roelofs
SOCIALS