De M2 is in 2018 vervangen door de M2 Competition-uitvoering, als het ware een geüpdatete versie van de M2. Hij mag dan redelijk onderaan de M-ladder staan; zijn compacte formaat en indrukwekkende vermogen maken hem de ideale sportcoupé: de perfecte combinatie van sportiviteit en dagelijks gebruiksgemak. De M2 Competition wekt met tal van extra opwindende details net even wat meer adrenaline op dan een ‘gewone’ M2. Laat ik het zo stellen; de carspotters in Laren gaan ervoor rennen. Wat? Ze komen tot aan de oprit.
En ik houd ervan; zo’n onbescheiden auto. Er werd geflirt op de snelweg, we kregen vele omhoog gestoken duimpjes en jaloerse blikken bij het tankstation. Het zorgt wel degelijk voor een ego-boost. Maar wat wil je met uitgeklopte wielkasten, vier uitlaatpijpen, een sportieve coupé daklijn en boos kijkende adaptieve LED’s. Een getraind oog zal de Competition herkennen aan de gewijzigde M-spiegels, zwarte nieren, grotere luchtsleuven (zelfs een extra koeler), grotere remschijven en 19” lichtmetalen velgen. Los van de badge op de kont dan.
BMW heeft ervoor gekozen om de krachtbron van de M3 en de M4 in de compacte M2 te lepelen. De 3,0-liter zes-in-lijn met twee turbo’s is iets teruggeschroefd (21 pk om precies te zijn) maar levert alsnog een indrukwekkende 410 pk. Mijn tester beschikt over een zeventraps M DCT-automaat met dubbele koppeling maar de M2 Competition is ook leverbaar met een handgeschakelde zesbak. Wil je sneller zijn op de 0-100 km/u sprint dan moet je toch voor de automaat gaan; die redt het in 4,2 seconden waar de handbak er 4,4 seconden over doet. Desalniettemin moet Flitsmeister te allen tijde aanstaan gezien hij moeiteloos een topsnelheid van 250 km/u haalt. Bestel je het M Driver’s Package erbij, dan mag je van BMW zelfs 280 km/u rijden. Dat is fijn op papier en leuk voor in de kroeg maar ik heb eerlijk gezegd geen idee wat je daarmee moet hier in Nederland. Roadtrip!
Ook de bediening van de rijmodi is nu zo dat je zelf de standen M1 en M2 naar wens kan instellen in het menu onder ‘Mijn auto’. Dat houdt in dat je de scherptegraad en zwaarte van de besturing, de felheid van de motor, DSC en de schakelsnelheid van de automaat nu zelf kunt regelen. Die voorkeur wordt opgeslagen en zo kun je met een snelle druk op de knop aan het stuur wisselen van beschaafd naar ‘hoonigan’. Met behulp van de M Dynamic modus (MDM) kun je gecontroleerd driften. Het DSC systeem staat dan wielslip toe voor wat extra fun! Toch vind ik de M2 Competition in vergelijking met de grotere M-modellen een stuk strakker en rustiger op de weg liggen en is hij minder onberekenbaar dan zijn zwaardere en meer vermogende broers. Geen getrek, geen onrust, geen onverwachts gekwispel met de kont maar een goed luisterend exemplaar. Vergis je niet, het is allesbehalve braaf of saai. Ik denk juist dat je aan dit model de perfecte track toy hebt juist omdat je weet dat hij doet waar je om vraagt, met enige finesse en controle.
Het gemiddelde brandstofverbruik van de BMW M2 Competition varieert tussen de 9,2 en 10 l/100 km. Uit mijn ervaring is dat op de snelweg met Cruise Control aan nog netjes maar in de bebouwde kom is hij wat dorstiger. Dat heeft natuurlijk ook te maken met hoeveel indruk je wilt maken bij het stoplicht op anderen. Maar eerlijk; het tanken deed me die afgelopen weken minder zeer dan ik van te voren dacht – wellicht dat de kleine 55 liter tank psychisch helpt maar toch.
En dat is toch fijn, zo is er geen enkel excuus meer om de auto eens te laten staan. Lange afstanden, korte plezier-ritjes en de boodschappen.. elke kilometer is een feestje. Wat ik persoonlijk wel miste was een M Performance uitlaatsysteem voor de plofjes en knallen – hier ontbrak het aan bij mijn tester. Als je je dan toch zo’n auto kunt veroorloven moet je die ook even aanvinken op de optielijst. Of hij als daily geschikt is? Zolang je kunt leven met het knetterharde onderstel zou ik zeggen go for it! Puur rijplezier is gegarandeerd.
Getoond model kent een prijskaartje van € 116.153,30
SOCIALS