Beide snelle jongens mogen zich de titel ‘hypercar’ toekennen, doen het zowel goed op de openbare weg als op het circuit en beide sportwagens beschikken over hybride-technologie. Maar wanneer de haast onmogelijke keuze gemaakt zou moeten worden, want het voelt een beetje als kiezen tussen je moeder en je vader, welke van de twee zou dan mijn voorkeur hebben?
Na mijn bezoek aan Dubai was dit een veelgestelde vraag door jullie bij het zien van foto’s van de Porsche 918 Spyder en de McLaren P1. Toeval wilde ook nog eens dat het trio Clarkson, May en Hammond tijdens de allereerste nieuwe aflevering van hun show The Grand Tour een ander trio aan een aantal tests onderwierp: de zogeheten ‘Holy Trinity’. Als de Ferrari LaFerrari van mijn gastheer geen battery problems zou hebben op dat moment, had ik in vrede kunnen sterven na het testen van deze befaamde drie-eenheid. Helaas (ik hoor het mezelf zeggen) heb ik er slechts twee van de drie kunnen afstrepen. Luxe-problemen, zullen we het maar noemen.
Gezien het feit dat zowel de 918 als de P1 mij meerdere dagen van A naar Beter hebben gebracht in Dubai, voel ik me ‘expert’ genoeg om hier een vergelijking op los te laten. Laten we beginnen met het innerlijk, de ziel van deze hypercars. Beide zijn gezegend met een V8-middenmotor én een elektromotor die gevoed wordt door een lithium-ion batterij. Toch verschilt de motorinhoud: bij Porsche betreft het een 4,6-liter (goed voor 608 pk) waar McLaren er met een 3,8-liter er maar liefst 737 pk uit weet te persen. Laat je deze benzinemotoren samenwerken met de elektromotor dan ‘wint’ McLaren met een gecombineerd vermogen van – hou je vast – 916 pk. Niet dat Porsche nou een zure verliezer is met 887 pk maar cijfers liegen niet.
Toch ligt de topsnelheid van deze asfaltvreters niet ver van elkaar af: de Duitser haalt een nette 340 km/u maar de Engelsman topt dit met een extra 9 km/u. Daar kun je nog eens (snel) mee thuiskomen. Verrassend genoeg kunnen we geen winnaar afvlaggen wanneer het aankomt op de sprint, aangezien beide in 2,8 sec van 0 km/u op naar 100 km/u trekken. What else? Porsche heeft de 918 voorzien van een zeventraps PDK-transmissie, net als de seven-speed dual-clutch transmissie van de P1 ontworpen door Graziano. Het grote verschil hier is dat Porsche voor vierwielaandrijving heeft gekozen waar McLaren de voorkeur geeft aan achterwielaandrijving.
Je zult begrijpen dat 916 pk op de achterwielen wat (te) veel van het goede is. Nu klaag ik niet hoor, maar af en toe voelt het alsof de P1 je stiekem wil vermoorden wanneer je even niet oplet. Het is een listige wagen waarbij je voorzichtiger met het gaspedaal om moet gaan dan in de 918. In de Porsche krijg je het gevoel dat hoe gek je ook doet, de techniek het toch wel weer opvangt. Zo van: ”Die Duitsers weten wel wat ze doen”. De P1 mag dan wat meer ‘hyper’ zijn, in de 918 kom je in ieder geval elke avond weer veilig thuis voor het avondeten. Want laten we eerlijk zijn: de ervaring van ‘snelheid’ voelt niet echt anders met een paar meer of minder pk’s. Beide auto’s laten iedereen achter wanneer het licht op groen springt.
Wat wél iets toevoegt aan de show is het geluid. De McLaren P1 klinkt een beetje als Darth Vader, donker en duister met een indrukwekkende ‘turbo-woesh’ (excuus voor de omschrijving, wanneer je nieuwsgierig bent naar wat ik precies bedoel moet je m’n vlog even checken). De Porsche 918 is iets meer ingetogen maar komt wel los als je hem in Sport-stand eens flink intrapt. Persoonlijk spreekt het geluid van de Duitser me meer aan omdat deze heerlijke roffeltjes kan produceren wanneer je terugvalt in toeren. Kippenvel. Qua looks is het denk ik een kwestie van smaak. De P1 heeft een kont als de glimlach van The Joker (wat hem eigenlijk wel past) maar de welvingen op de rug van de 918 staan hem natuurlijker dan de bulten op de rug van een kameel.
Overige plussen/minnen:
– De Porsche stuurt verrassend zwaar
– De ‘zit’ in de Porsche is té hoog en kaarsrecht
+ Het originele Burmester Audiosystem in de Porsche produceert fenomenaal geluid
+ Porsche krijgt het voor elkaar om comfort niet weg te bezuinigen als het om presteren gaat
– De afwerkingen van de McLaren laat naar mijn idee iets te wensen over als de raamrubbers loslaten met warm weer
– Achteruit inparkeren met de McLaren zonder achteruitrijcamera is praktisch onmogelijk met dat zicht
+ De vleugeldeuren van de P1 bezorgen je altijd en overal een ‘grand entrance’
+ De ‘turbo-woesh’ van de P1 maakt flipperen nog leuker
De volledige P1 productie van 375 wagens was binnen no-time uitverkocht. Hetzelfde geldt voor de Porsche 918 Spyder waar er – je raadt het nooit – 918 van zijn gemaakt. Houdt dus wel in dat je de 918 net even wat vaker op de weg zult spotten dan een P1, wat de McLaren in mijn ogen een god maakt. Beide auto’s zijn gemaakt om kilometers mee te maken (op de weg of op het circuit), uitzonderlijke prestaties te leveren, bloedsnel maar veilig te zijn en bovenal het baasje een bevredigend gevoel te geven. Stel jij mij dus de vraag welke het zou moeten worden? Dan antwoord ik: Porsche 918 Spyder.
SOCIALS